Scheelzien of strabisme is een afwijking van de stand van de ogen waarbij de ogen niet op hetzelfde gericht zijn.

Een belangrijke reden om scheelzien al op een jonge leeftijd op te sporen en te behandelen, is het voorkomen van een lui oog (zie amblyopie of lui oog).

Tot de leeftijd van ongeveer drie tot zes maanden is het normaal dat baby’s scheelkijken doordat de samenwerking van de ogen nog niet optimaal verloopt. Als dit echter na de leeftijd van zes maanden aanhoudt, wordt een nazicht bij een oogarts aangeraden gezien het risico op het ontwikkelen van een lui oog.

Vaak worden de oogjes reeds op zeer jonge leeftijd nagekeken op consultatiebureaus voor zuigelingen en kinderen (Kind en Gezin) of tijdens het medisch onderzoek op school (C.L.B.). Indien de onderzoekende arts twijfelt aan de stand of het zicht van de oogjes, verwijst hij het kind door naar de oogarts. De oogarts doet al op zeer jonge leeftijd een uitgebreid onderzoek naar de stand en samenwerking van de oogjes.

Kinderen krijgen bij een eerste bezoek en nadien meestal éénmaal per jaar druppels in de ogen. Deze druppels verwijden de pupillen. Hierdoor kunnen we sterkte van de ogen meten en nagaan of een bril nodig is.

In sommige gevallen kan een bril scheelzien verminderen of dient dit opgestart te worden in kader van een lui oog (amblyopie). Een bril kan een verbetering in de gezichtsscherpte opleveren, kan hoofdpijnklachten verminderen of soms scheelzien helpen  te verminderen. Vaak is het ook nodig om occlusietherapie op te starten. Dit is het aanbrengen van een pleister voor het goede oog waardoor het kind gedwongen wordt ook het luie oog te gebruiken.

Wanneer het zicht van beide ogen geoptimaliseerd is door bovenstaande behandeling, kan  eventueel overgegaan worden tot een strabisme-ingreep. Een scheelzienoperatie kan nodig zijn wegens functionele (klachten van dubbel zien of hoofdpijn) of cosmetische (storende oogstand) redenen. Het is een operatie aan de uitwendige oogspieren en gebeurt steeds onder algemene verdoving. De operatie beperkt zich dus tot de buitenzijde van de oogbol.